ایران به عنوان یكی از كشورهای واقع در كمربند خشك كره زمین با مشكل كم آبی مواجه می باشد رشد فزاینده جمعیت و نیاز به محصولات كشاورزی و دامی و محدودیت منابع آب و خاك به عنوان بستر اصلی تولیدات كشاورزی مساله كم آبی رابه گونه یی بسیار جدی فرا روی كشور قرارداده است . در واقع خشكسالی نیز به عنوان یك پدیده ط طبیعی همچون سایر پدیده های طبیعی به مدد دانش ، آگاهی ،برنامه ریزی و مدیریت صحیح قابل پیش لبنی و كنترل می باشد و خسارت های ناشی ازآن را می توان به حداقل رساند.
بحران آب و محدودیت منابع آب درحال حاضر برای بساری از كشورها و درآینده یی نزدیك برای كلیه كشورهای جهان به صورت یك معضل جدی می بایست مورد توجه قرار گیرد چرا كه این محدودیت رشد و تعالی كشورها را می تواند تحت الشعاع قرار دهد .ازاین رو می بایست به دنبال مدیریت آب برای دوره های خشكسالی
بود ، نه مدیریت آب در دوره های خشكسالی ؟
متاسفانه تاكنون در خشكسالی های گذشته به صورت مقطعی عمل كرده ایم .پرداخت خسارت به كشاورزان ،استفاده از راهكارهای كوتاه مدت آبرسانی و تلاش های دیگری ازاین دست به هیچ وه كافی نبوده و جای برخورد جامع و همه جانبه همچنان خالی است .
شدت و حجم خسارت ها و روند فزاینده ی آنها به گونه یی است كه ایجاب می كند تدابیر موثرتر و اساسی تری به خصوص جهت پیشگیری این وقایع به عمل آورد . آمار و ارقامی كه هر ساله از طرف وزارت كشور اعلام می شود خسارت های وارده به مزارع در باغ ها و تاسیسات شهری و روستایی ،خسارت های ناشی ازعدم پوش گیاهی ، جنگلی و مراتع ،مسایل و مشكل های مربوط به فرسایش خاك و هدر رفتن این سرمایه ی ، انهدام رویش گاه های طبیعی و منابع زیست محیطی كه امید زیادی به احیای دوباره آن ها می باشیم ،سهم بالاتری از آمار رابه خود اختصاص می دهد ولی همیشه درحاشیه قرار گرفته اند.پس بایید قدر این نعمت بزرگ الهی را بدانیم و درحفظ آن بكوشیم .
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: